"ดอกไม้ไม่จำนรรจ์"
--เซนไค ชิบายามะ--
คัมภีร์ไร้อักษร
ช่างบริสุทธิ์และสดชื่น
ดอกไม้ที่ประดับด้วยหยาดน้ำ
ช่างไพเราะเสนาะใส
บทเลงของหมู่วิหค
เมฆขาวสงบ ธารน้ำส่องประกายสีคราม
ใครเลยที่อาจขีดเขียน
ด้วยถ้อยคำที่แท้ อันปราศจากอักษร
ขุนเขาสูงตระหง่าน แมกไม้เขียวขจี
หุบเหวล้ำลึก ธารน้ำสะอาดใส
สายลมบางเบา ดวงจันทร์สวยล้ำ
อย่างสงบงัน ข้าพเจ้าอ่าน
ถ้อยคำที่แท้ ซึ่งไร้อักษร
จริงแท้ที่ว่าเต๋าอันยิ่งใหญ่นั้นไร้ประตู
และหนทางสู่เซนนั้นเปิดโล่งอยู่ทุกหนทุกแห่ง อย่างไรก็ตาม
มีเพียงผู้ที่ได้ผ่านประสบการณ์นี้มาแล้วเท่านั้นจึงมีสิทธิ์ประกาศความข้อนี้ได้
สำหรับผู้ที่ยังมิได้ตื่นขึ้นมารับรู้ต่อสัจจะ ย่อมไม่อาจ และไม่สามารถยอมรับความข้อนี้ได้ง่ายๆ ด้วยเราล้วนตกอยู่ในสถานการณ์ต่างๆ
ที่เดินสวนทางกับสัจจะ
ซึ่งปิดบังเรามิให้เข้าสู่ประสบการณ์ทางศาสนา มิให้ดวงตาเปิดออกสู่ธรรม
เซน
โดยเฉพาะรินไซเซนได้ถือหลักสำคัญอยู่ที่ตัวประสบการณ์ทางศาสนา
ซึ่งจะสนองตอบต่อวิญญาณอันกระหายใคร่รู้ของมนุษย์ และยึดหลักว่า
แก่นของศาสนาอยู่ที่ประสบการณ์ทางศาสนา เมื่อครั้งอาจารย์เซนยุคแรกๆ
ยังไม่มีหลักและวิธีการปฏิบัติตายตัวลงไป
หากแต่ท่านได้ไปพ้นจากวิญญาณอันมืดมนภายในตนเองโดยวิถีทางแห่งธรรามชาติ
ซึ่งติดตามด้วยวินาทีแห่งการตรัสรู้ ท่านเหล่านั้นคอปราชญ์ทางศาสนา
ซึ่งเข้าถึงซาโตริ (การตรัสรู้) ด้วยตนเอง
เซน มิใช่ข้อสรุปทางความนึกคิด
ที่เข้าถึงได้ด้วยเหตุผลและการคิดใคร่ครวญ
วิถีแห่งเซนนั้นมิอาจพบได้โดยความรู้แบบแบ่งแยกของเรา และมิใช่เพียงเท่านี้
แม้ความรู้และความคิดของเราทั้งหมดซึ่งเป็นผลผลิตของจิตสำนึก ก็จำเป็นจะต้องขจัดออกไปอย่างสิ้นเชิงด้วย
หากทำได้สำเร็จแล้วเราก็จะเข้าถึงแห่งประสบการณ์อันบริสุทธิ์
ซึ่งจะช่วยให้เราตื่นขึ้นสู่อจิต หรอที่เรียกว่าความว่างหรอสุญญตา
และในประสบการณ์ภายในอันล้ำลึกนี่แหละที่เซนดำรงอยู่
หนังสือมือสอง ขนาด 5.5 X 8 นิ้ว
ท่านใดสนใจสั่งซื้อหนังสือเล่มนี้ ดูรายละเอียดได้ที่
หรือแวะชมหนังสือเล่มอื่นๆ ได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น