Get Paid To Draw

วันอังคารที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556

อิเหนา

ฉบับพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย


สุดเอยสุดสวาท                                 ช่างฉลาดเจรจาไม่หาได้

จะรังเกียจเดียดฉันท์กันไย                             เหมือนหนึ่งทรามวัยไม่เมตตา

พี่หรือจะให้เป็นเช่นนั้น                                 อย่าสำคัญแคลงจิตขนิษฐา

ถ้อยยำคำมั่นจะสัญญา                                 ที่ข้อนางจินตะหราวาตี

พี่มิได้ดูหมิ่นถิ่นแคลนเ                                 โฉมเฉลาจงเชื่อคำพี่

จะเลี้ยงน้องครองรักร่วมชีวี                             ให้ประนีประนอมพร้อมใจ

ไหนไหนก็เมียเหมือนกัน                               จะลำเอียงอาธรรม์อย่าสงสัย

ว่าพลางเชยปรางอรไท                                 ลูบไล้โลมเล้าเคล้าคลึง


                พระเอยพระผ่านฟ้า                     อะไรนี่ปากว่ามือถึง

เวทนามาเฝ้ารัดรึง                                      ทำกระนี้เหมือนหนึ่งไม่ปราณี

ซึ่งพิไรรำพันให้สัญญา                                  จะเชื่อพระบัญชาก็ใช่ที่

วาสนาคนยากแต่เพียงนี้                                หรือจะเหมือนหนึ่งที่ปลื้มใจ

ซึ่งจะให้ประนีประนอมกัน                               แม้นมิสมคิดนั้นจะทำไฉน

ที่บุญน้อยที่สำหรับจะยับไป                            ตั้งแต่จะได้เดือดร้อน

ทรงดำริตริดูให้ถ้วนถี่                                    เชิญเสด็จจรลีกลับไปก่อน

ไหนไหนคงเป็นข้าพระภูธร                              จงเมตตาผันผ่อนให้พ้นภัย ฯ


                แสนเอยแสนเฉลียว                     จะบ่ายเบี่ยงเลี่ยงเลี้ยวไปถึงไหน

ความจริงทุกสิ่งไม่ใส่ไคล้                               ว่าไยอย่างนั้นจะเทวี

พี่ให้สัตย์สัญญาประสาซื่อ                               ควรหรือนิ่มเนื้อไม่เชื่อพี่

ยังขืนขัดอัธยาไม่ปราณี                                  ชักช้าพาทีพิรี้พิไร

เสียแรงมาหาเจ้าสิเฝ้าขับ                                อารามรักจักกลับกระไรได้

ถึงจะหยิกจะตีก็มิไป                                     จะอยู่ให้เห็นจริงของพี่ยา

ว่าพลางอุ้มนางขึ้นใส่ตัก                                 เชยพักตร์จุมพิตขนิษฐา

สัมผัสพวงพุ่มประทุมมา                                  วิญญาณ์ด่าวดิ้นแดยัน

เอนแอบแนบองค์บังอร                                   ตระกองกรกอดประทับรับขวัญ

เกลียวกลมสมสนิทติดพัน                                อยู่บนแท่นสุวรรณพรรณราย

อัศจรรย์บันดาลเป็นฝอยฝน                              ดวงอุบลชื่นแช่มแย้มขยาย

ที่ห่อหุ้มกลีบกล้ำก็จำคลาย                              คลี่ระบายบานแบ่งรับแสงจันทร์

ภุมรินบินร้องเร่ร่อน                                       แทรกไซ้เกสรโกสุมสวรรค์


สองสมสอดคล้องทำนองกัน                             เกษมสันต์หรรษาในราตรี ฯ




ท่านใดสนใจสั่งซื้อหนังสือเล่มนี้ ดูรายละเอียดได้ที่

หรือแวะชมหนังสือเล่มอื่นๆ ได้ที่




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น