Cecelia Ahern เขียน
รุ่งอรุณ สัมปัชชลิต แปล
เรื่องราวความรักสุดโรแมนติก ของ เธอและเขา ที่เกิดมาคู่กัน แต่กลับไม่รู้ใจกันว่ารัก...
จากผู้แต่ง PS,I Love You ที่ติดอันดับขายดีมาแล้วทั่วโลก
From : อเล็กซ์
To : โรซี่
Subject : Re : หายนะ!
ถึงบ้านแล้วฉันจะโทรหานะ เป็นเรื่องจริง พ่อได้รับการเสนองานที่ฟังดูน่าเบื่อสุดๆ...ฉันไม่รู้หรอก ฉันไม่ได้สนใจฟังน่ะ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องถ่อไปทำงานน่าเบื่อถึงบอสตัน ที่นี่ก็มีให้ทำถมเถ เอางานฉันไปก็ได้
โธ่ "รซี่ ฉันละฉุนจริงๆ ฉันไม่อยากไปเลย อีกแค่ปีเดียวฉันก็จะจบแล้ว ไปตอนนี้ผิดจังหวะเหลือเกิน ฉันไม่อยากไปโรงเรียน ม.ปลาย อเมริกันงี่เง่าหรืออะไรก็ตามที่เขาเรียกกัน ฉันไม่อยากไปจากเธอเลย
ไว้ฉันจะโทรหาเธอแล้วเราค่อยคุยกันนะ เราต้องช่วยกันคิดหาหนทางที่ฉันจะอยู่ต่อได้ นี่เป็นเรื่องที่แย่จริงๆ โรซี่
From : โรซี่
To : อเล็กซ์
Subject : อยู่กับฉันเถอะ!
อย่าไปนะ! พ่อกับแม่บอกว่าเธออยู่กับเราทั้งปีก็ได้! เรียนที่นี่ให้จบก่อน จากนั้นเราทั้งคู่ค่อยตัดสินใจว่าจะเอายังไงต่อ! อยู่ต่อเถอะนะ! เราสองคนได้อยู่ด้วยกันมันต้องเป็นอะไรที่เยี่ยมมากเลย จะได้เหมือนกับตอนที่เรายังเด็ก เราเคยคุยวอล์กกี-ทอล์กกีกันจนไม่ได้นอนทั้งคืน! จำได้มั้ย!! เราได้ยินคลื่นแทรกมากกว่าเสียงเราเองเสียอีก แต่เราก็คิดว่าเราเจ๋งซะไม่มี! จำตอนคืนก่อนคริสต์มาสปีก่อนนู้น ที่เราตัดสินใจอยู่โยงเฝ้า "ซานต้า" ได้มั้ย เราวางแผนอยู่เป็นอาทิตย์ๆ ฉันจำไม่ได้แล้วว่าเคยต่นเต้นขนาดนั้น! เราวาดแผนผังเล็กๆ ของถนนกับแผนที่บ้านของพวกเราเพื่อที่จะได้ครอบคลุมทุกตารางนิ้วและไม่คลาดกับซานตา เธอเฝ้าเวรตอนทุ่มถึงสี่ทุ่ม ส่วนฉันเฝ้าเวรตอนสี่ทุ่มถึงตีหนึ่ง เธอต้องตื่นมาเปลี่ยนเวรกับฉัน แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเธอไม่มา...ฉันตื่นอยู่ทั้งคืนตะโกนใส่วอล์กกี-ทอล์กกีนั่น พยายามปลุกเธอให้ตื่น! เฮอะ ช่างเถอะ เธออดเอง ฉันเห็นซานตา แต่เธอไม่ได้เห็น...
ถ้าเธออยู่กับเรานะ อเล็กซ์ เราจะได้คุยกันทั้งคืน! โอ้ มันต้องสนุกมากแน่ๆ ตอนเรายังเด็ก เราอยากอยู่ด้วยกันมาตลอด นี่เป็นโอกาสของเราแล้ว
คุยกับพ่อแม่ของเธอดูนะ กล่อมพวกเขาให้ตกลง ยังไงเธอก็ 18 แล้ว จะทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ! โอเค ถ้าเธอมาอยู่กับฉันไม่ได้ อย่างน้อยก็อยู่กับฟิลก์ก็ได้ อยู่กับพี่ชาย พ่อแม่ของเธอปฏิเสธไม่ได้หรอก
โรซี่
ฉันไม่อยากปลุกเธอ แม่เธอเลยบอกว่าจะส่งนี่ให้เธอ เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบการล่ำลา และถึงไงนี่ก็ไม่ใช่การล่ำลาเพราะเธอต้องมาเยี่ยมบ่อยๆ อยู่แล้ว สัญญานะ
ฉันต้องไปแล้วละ...ฉันจะคิดถึงเธอ ไปถึงแล้วจะโทรหานะ
รัก
อเล็กซ์
ป.ล.ฉันเคยบอกแล้วไง คืนก่อนวันคริสต์มาสฉันตื่นอยู่ วอล์กกี-ทอล์กกีฉันแค่แบตหมดต่างหาก...(ฉันเห็นซานตาด้วย จะบอกให้)
From : โรซี่
To : อเล็กซ์
Subject : ขอบใจนะ พ่อกำลังใจ
ขอบใจจ้า พ่อกำลังใจ ที่ดีใจกับฉันเหลือเกิน เผื่อเธอจะไม่สังเกต เธอกับฉันไม่ได้คบกันเป็นแฟนนะจ๊ะ ใช่ เธอเป็นเพื่อนที่ดี (ใจกว้างและคอยให้กำลังใจ) แต่เธอไม่ได้อยู่ที่นี่กับฉันทุกวันนี่ ฉันแน่ใจว่าเธอคงเข้าใจถ้าฉันจะบอกว่าการหาเพื่อนกับการหาคู่เป็นคนละเรื่องกัน เธอยอมรับข้อเสียต่างๆ ของฉัน ผิดกับผู้ชายบางคน แต่เธอไม่ได้อยู่ที่นี่
ก็มีเท่านี้แหละ หวังว่าชีวิตแต่งงานจะไปได้สวยนะ!
โรซี่ที่รัก
ในที่สุดเธอก็แต่งจริงๆ เธอแต่งงานกับตาคนนั้นจนได้ เธอดูสวยมาก โรซี่ ฉันภูมิใจที่ได้ยืนเคียงข้างเธอที่แท่นพิธี และฉันภูมิใจที่ได้อยู่กับเธอในวันสำคัญของเธอ ฉันภูมิใจที่ได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอ แต่อย่างที่เธอพูดในวันแต่งงานของฉัน ฉันไม่ใช่เพื่อนเจ้าสาวในวันนั้น ตาคนนั้นต่างหาก เธอทั้งคู่เหมาะสมกันมาก
ฉันรู้สึกแปลกมากเลยตอนที่เธอหันหลังให้ฉันและเดินไปตามทางเดินในโบสถ์กับเกร็ก มันเป็นความรู้สึกอิจฉาแปล๊บขึ้นมา นี่เป็นเรื่องปติหรอเปล่า เธอรู้สึกแบบนี้ในวันแต่งงานของฉันหรือเปล่า หรือว่าฉันเป็นบ้าไปแล้ว ฉันได้แต่คิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในหัวว่า "ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป" เกร็กคือคนสำคัญในชีวิตของเธอ ตอนนี้เขาคือคนที่ได้ฟังความลับทุกอย่างของเธอ แล้วฉันจะกลายเป็นอะไรกันล่ะ มันเป็นความรู้สึกที่แปลกจริงๆ โรซี่ ความรู้สึกที่เหมือนจะทำใจได้ แต่ยังมีอะไรค้างคาอยู่ในใจ
ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใคร โดยเฉพาะแซลลี เพราะไม่งั้นเขาต้องดีใจเหลือล้นที่คิดว่าทฤษฎีเล็กๆ ที่ว่าผู้ชายกับผู้หญิงไม่สามารถเป็น "แค่เพื่อน" ของเขาถูก ที่ฉันอิจฉาไม่ใช่เพราะฉันอยากจะเป็นสามีเธอซะหน่อย มันแค่...โอ้ย ฉันไม่ลู้(อเล็กซ์ใช้ภาษาเหมือนตอนเป็นเด็ก--ผู้อ่าน)จะอธิบายยังไง ฉันแค่รู้สึกเหมือนคนนอก ก็เท่านั้นเอง
มือสองสภาพดี 90% ขนาด 6X8 นิ้ว จำนวน 526 หน้า
แวะชมเล่มอื่นๆ ได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น